Tekst: Jacobi de Wildt-Rentier 

Uitgenodigd voor een feestje, maar je gaat liever niet … 

Wat doe je dan? 

Je buren zijn 25 jaar getrouwd en nodigen jullie uit voor hun feest. Erg leuk natuurlijk … maar je weet vooraf al dat er een dj is ingehuurd voor de favoriete dancemuziek. Ga je? En wat doe je bij het opdragen van je kleinkind of het homohuwelijk van je collega? 

Belangstelling tonen
Het feest van je buren is eenvoudig, je gaat langs, drinkt wat en kunt gemakkelijk na een poosje weer vertrekken. Je hebt je belangstelling getoond, dat jouw muzieksmaak anders is, zullen ze vast niet vreemd vinden en bovendien, je bent de buurvrouw, dat maakt het wat minder gevoelig. Datzelfde geldt, lijkt me, voor een straatfeest. Ook dan is de muziekkeuze misschien niet de jouwe, maar wie weet, kun je daar invloed op uitoefenen, in elk geval wel op het volume. Zo’n straat- of buurtfeest kun je ook juist zelf opzetten of in elk geval actief in de organisatie ervan participeren, dan heb je de meeste invloed en kun je activiteiten uitzoeken waaraan iedereen wil meedoen, ook bijvoorbeeld de kinderen. 

Een bedrijfsfeest vraagt soms meer behendigheid. Het zal afhangen van je functie of je daarbij moet zijn, als je de muziek en de drank ergerlijk vindt. De tijd dat een manager het kon maken om zwaar beschonken tijdens een personeelsfeestje schuine moppen te tappen is gelukkig voorbij en in het algemeen is er meer gevoel voor normen bij personeelsfeesten door de incidenten van de laatste jaren rondom seksuele intimidatie. Realiseer je dat muziek voor een groot deel een kwestie van smaak is, de echte afstand zit in de teksten en daar weet je meestal weinig vanaf. Wees dus voorzichtig in je oordeel en benoem liever je gevoel: ‘Ik voel me niet thuis bij deze muziek. Ik wil dat muziek me helpt in mijn geloof en dat ervaar ik niet bij deze muziek.’ 

Moeilijke feesten
Er zijn ook festiviteiten die lastiger vragen oproepen. Je nichtje nodigt je uit voor de viering van haar lesbische huwelijk, je collega nodigt je uit voor het feest nu hij en zijn man een kind via een draagmoederconstructie hebben ‘gekregen’. Fijn dat je wordt uitgenodigd, maar … wat moet je ermee aan? Een belangrijke vraag daarbij is: hoe heb je je als christen laten zien in de tijd dat jullie elkaar kennen? Je nichtje zal weten hoe in de familie wordt aangekeken tegen haar keuze. Als je collega jou kent als iemand die leeft bij de Bijbel, zal hij waarschijnlijk ook al wel weten dat jij moeite hebt met de stappen die hij heeft gezet. 

Het belangrijkste is, dat in alles wat je doet, het voor de mensen om je heen zichtbaar is dat je Christus navolgt. Ook al vinden ze de Bijbelse normen rondom huwelijk en gezinsvorming achterhaald, als je zelf daarin helder handelt, zul je doorgaans respect terugkrijgen.

Duidelijk zijn
Duidelijk zijn, is altijd belangrijk, ook in dit soort kwesties. Zeg liever niet: ‘ik kan niet’, of ‘ik moet nog kijken’ en vervolgens kom je niet. Durf je visie te geven, die zal als het goed is, de ander niet verrassen. Wees wel respectvol in hoe je je mening geeft. ‘Je zit verkeerd, wat je doet is, zonde’, dat soort opmerkingen maken een gesprek lastig. Bijbels gezien heb je gelijk, maar het klinkt hoogmoedig. Alsof jij nooit fouten maakt! Probeer een open en eerlijk gesprek aan te gaan: ‘Ik snap dat je blij bent en dat wilt vieren. Ik gun je die vreugde van harte. Ik vind het alleen best lastig, voor mij is de Bijbel de leidraad van mijn leven en daarin geeft God aan dat Hij vrouw en man geschapen heeft voor elkaar om als ouders voor kinderen te zorgen als Hij hen die geeft. Dat dit heel moeilijk kan zijn als je geen heteroseksuele gevoelens ervaart, begrijp ik. Toch blijft dit volgens mij de norm die God van ons vraagt. Daarom voel ik me er niet prettig bij dit feest met jou mee te vieren.’ Dat kan iemand best als hard ervaren, oordelend en in zekere zin is dat ook niet te voorkomen. Je kunt er ook voor kiezen om wel te gaan en tegelijk ook op een geschikt moment – niet tijdens het feest natuurlijk – jouw visie weer te geven. Wanneer je dat laatste niet doet, laat je een geschikte kans voor een getuigenis liggen. 

Luisteren
Als dit soort lastige kwesties in de familie spelen, is het goed om tijdig het gesprek met elkaar als familie te voeren. Je ziet immers veel dingen aankomen, zoals een huwelijk of samenwonen. Denk heel goed na voor je een gesprek voert als je weet dat de visies sterk verschillen. Met oordelen kom je niet verder, met luisteren wel. Als jij luistert naar de redenen van de ander om andere wegen dan jij te gaan, heb je grote kans dat de ander ook luistert naar jou. Stel daarom open vragen: wat heeft je tot deze keuze gebracht? Hoe zie jij de Bijbel hierin? Vertel daarna wat jou raakt in deze antwoorden. Misschien raakt je de onverschilligheid ten aanzien van wat voor jou veel waarde heeft, misschien raakt je de pittigheid van de zoektocht die iemand heeft doorgemaakt. Vervolgens kun je vertellen hoe jij de Bijbel leest en wat jij denkt dat Gods weg is.  

Het kan handig zijn om zulke dingen eerst eens op papier te zetten en goed te overdenken. Zeker als je bang bent dat de ander jouw argumenten snel onderuit zal schoffelen. Probeer niet iemand van gedachten te doen veranderen, maar vertel gewoon hoe jij de dingen ziet en waarom. Als je je afvraagt wat nu eigenlijk de Bijbelse argumenten zijn voor bepaalde zaken, bespreek dat dan eens met gemeenteleden, zij kunnen je helpen om je visie duidelijk te verwoorden. Durf het ook te zeggen als je het niet eens bent met iemands argumenten, ook als je een tegenargument paraat hebt. Blijf in gesprek en probeer discussie te vermijden, daar zijn relaties veel te belangrijk voor. Laat altijd weten dat je voor iemand blijft bidden, wat diens keuze ook is. Of je dan altijd moet zeggen dat je bidt of iemand z’n keuze ongedaan maakt, weet ik niet, dat lijkt me niet altijd even relatiebevorderend. Ze zullen dat toch wel verwachten. 

Zorgen over de generaties
Wat doe je als je als oma wordt uitgenodigd voor het opdragen van je (achter)kleinkind in een evangelische dienst? Of als je kleinzoon je uitnodigt voor zijn doop – misschien wel een overdoop? Je bent blij dat je (klein)kind het geloof belangrijk vindt, maar de manier waarop hij/zij dat uit, is bepaald de jouwe niet. Misschien maak je je zorgen over de geloofsbeleving van de volgende generaties. Hoe ga je daarmee in wijsheid om? Een belangrijk punt hierbij is hoe jullie relatie steeds al was: had je veel contact? In dat geval heb je het vast eerder met hen gehad over jouw visie op geloof en doop en hoeveel waarde je aan de kinderdoop hecht en aan een gereformeerde liturgie. Dan hoeft hun keuze jouw bezoek aan zo’n dienst niet in de weg te staan, ze weten wel hoe je erin staat en zullen jouw visie respecteren en zo doe jij dat die van hen ook. Dit soort momenten lenen zich niet om een discussie aan te gaan, dat moet je ervoor doen of erna in een gesprek van hart tot hart. Wie weet, kun je wel een boekje cadeau geven dat de verschillen niet op scherp zet, maar iets laat zien van waar het ten diepste om gaat: het verzoenende werk van Christus. 

Pijnlijke feesten
Je ex-schoonouders vieren hun veertigjarig huwelijksjubileum en jij bent met je kinderen uitgenodigd. Pijnlijk! Misschien is je voormalig echtgenoot er ook en moet je daar opgeprikt gezellig zitten zijn, terwijl er allerlei onopgeloste spanningen zijn en er laatst nog een stevige ruzie was over de schoolkeuze van je kinderen. Tegelijk: het zijn de grootouders van je kinderen, voor hen is het belangrijk erbij te kunnen zijn. Wat kun je aan? Kun je het opbrengen gezellig erbij te zijn? Of ga je door je opmerkingen of gezicht de sfeer bederven? Dan kun je beter niet gaan, maar je kinderen met hun vader laten gaan. Ook hiervoor geldt weer: praat erover, leg uit, benoem wat het met je doet. Blijf weg bij verwijten, heb het alleen over je eigen gevoelens. 

Wat er ook voor jou herkenbaar is voor alle situaties geldt: laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had (Filip. 2:5). Dan hoef je je eigen visie niet opzij te zetten om respectvol om te gaan met de vreugden van een ander die jou misschien verdriet doen. 

Reageren op dit artikel? Stuur een mail naar reacties@vrouwtotvrouw.nl