Paula Schot is wethouder namens de SGP in de gemeente Schouwen-Duiveland en moeder van twee kinderen. 

De werkweek van een wethouder is elke keer anders en dat maakt deze functie ook zo leuk! Dit dagboek bevat een greep uit het werk van een wethouder.  

Maandag
De wekker gaat om 7:15 uur. Mijn man stapt bijna de auto in richting zijn werk. We zien elkaar nog even aan de ontbijttafel. Op maandag gaan de kinderen naar het kinderdagverblijf. Ik maak eerst de oudste wakker: kleren aan, tandenpoetsen en een broodje eten. Dan de jongste: luier verschonen, kleren aan, fles en nog een halve boterham. Daarna snel de kinderen in de kinderwagen en lopend naar het kinderdagverblijf.  

Weer thuis stap ik in de auto naar Goes, want vanmorgen komen de zeven wethouders die verantwoordelijk zijn voor de wet maatschappelijke ondersteuning (wmo) in de Oosterschelderegio (SWVO), een extra keer bij elkaar. Omdat ik voorzitter ben van het algemeen bestuur van het samenwerkingsverband wil ik graag wat eerder zijn. We kregen recent een nieuwe directeur en bij binnenkomst is hij er ook al. We praten elkaar bij over de laatste ontwikkelingen. Met de andere wethouders spreken we over de maatregelen die we willen nemen om de stijgende kosten te beheersen. Na een goed uur overleg, komen we tot een conclusie en een besluit. 

Om 11 uur begint zoals elke maandag mijn portefeuillehoudersoverleg. Vaak bespreken we in een uur zo’n vijf tot acht onderwerpen met vier tot zes verschillende ambtenaren. De onderwerpen heb ik vrijdag al voorbereid en we proberen efficiënt door de agenda te gaan: ik zorg dat ik de bijbehorende stukken gelezen heb, stel vragen of maak opmerkingen en de ambtenaren geven extra toelichting. Zoals vaker loopt het een beetje uit, dus is het een snelle lunch om op tijd te zijn voor de volgende afspraak.  

Die is niet de minste, want met de gedeputeerde van Zeeland en een waterschapsbestuurder spreken we over de zoetwaterprojecten die we uitvoeren op ons eiland en gaan we ook langs bij agrariërs die meedoen aan die projecten. Op Schouwen-Duiveland hebben we te weinig zoetwater, wat voor de landbouw een grote uitdaging is. We proberen bijvoorbeeld zoetwater beter op te slaan en vervolgens duurzaam te gebruiken.   

Het middagprogramma is redelijk op tijd afgelopen. Op mijn telefoon zie ik twee gemiste oproepen, in de auto terug naar huis bel ik daarom even terug. Ik haal de kinderen op tijd op van de opvang, maak iets makkelijks te eten en leg de kinderen op bed. Ik ruim de boel op, plof op de bank met een kop thee en lees via mijn telefoon de mail bij.  

Dinsdag 
Mijn man gaat er vroeg uit om te sporten en als hij terug is, fiets ik naar het gemeentehuis. Elke dinsdag vergaderen we met het college van Burgemeester en Wethouders (B&W) over alle besluiten die we moeten nemen. Ook dit overleg bereid ik meestal op vrijdag al voor. We zijn er vaak een ochtendje zoet mee, maar vandaag moeten we wat opschieten, omdat we vanmiddag een werkbezoek in Renesse hebben.  

We lunchen met het college van Tholen en bespreken een aantal onderwerpen die beide colleges raken en bezighouden: de bereikbaarheid en het openbaar vervoer, de samenwerkingsverbanden waar we samen in zitten en vraagstukken op het gebied van duurzaamheid. Vervolgens bekijken we het dorp Renesse dat getransformeerd is van jongeren-feest-oord in een mooie badplaats waar gezinnen graag vakantie houden. We spreken met inwoners en ondernemers over de verandering en wat die voor het dorp heeft betekend. Met de colleges praten we na over wat we van elkaar kunnen leren als gemeenten en gaan dan weer onze eigen weg.  

Ik ga nog even langs het gemeentehuis om wat mail te beantwoorden en ga vervolgens op de fiets naar radio Schouwen-Duiveland voor een interview. Als ik die avond thuiskom, staat het eten op tafel en kan ik zo aanschuiven. We eten met z’n viertjes, doen samen de kinderen onder de douche en naar bed en dan gaat mijn man nog even aan het werk. Ik geniet van een vrije avond. 

Woensdag
Op woensdag is mijn man ook thuis voor de kinderen en begin ik vroeg. De meeste werkdagen beginnen tussen half 9 en 9, maar die van woensdag vaak rond 8 uur. Eerst de mail bijlezen en beantwoorden en dan de afspraken voorbereiden voor woensdagmiddag en donderdag. ’s Middags staat een lunch met het college van Borsele op het programma. Door corona hebben we elkaar als bestuurders weinig gezien, dus ik merk dat het deze weken drukker is met zulk soort activiteiten. Ik geniet daar wel van! Het is fijn om van andere gemeenten en bestuurders te leren. De burgemeester en ik zijn beiden in coronatijd begonnen, dus voor ons is het soms ook nog kennismaken. 

Na de lunch stap ik in de auto naar Vlissingen. Er staat een lange middag op het programma. Alle Zeeuwse wethouders die verantwoordelijk zijn voor het sociale domein komen bij elkaar om een aantal lastige besluiten te nemen. Er veranderen een aantal dingen op het gebied van Beschermd Wonen en dat heeft de nodige consequenties. Het is een lange vergadering, maar ik moet mijn aandacht er goed bij houden. Er zit veel voorbereiding in deze vergadering door ambtenaren en door mijzelf, in gesprekken met ambtenaren en het leeswerk. Bovendien zit ik met twee rollen in de vergadering. Naast wethouder van de gemeente Schouwen-Duiveland heb ik als voorzitter van het algemeen bestuur SWVO ook nog een rol. We lijken het over de meeste dingen eens te worden en na 3,5 uur zijn we klaar. Er is nog gelegenheid om een drankje te doen en informeel met elkaar te spreken. Mijn man was al op de hoogte dat het een latertje zou worden, dus ik blijf ook nog even.  

Bij de voorbereiding van moeilijke besluitvorming probeer ik ook het geloof te betrekken, maar dat is vaak lastig. Zeker als het gaat over vrij technische besluitvorming, zoals bijvoorbeeld Beschermd Wonen. Het gaat niet alleen over zorg, maar ook over hoe je dat als gemeenten onderling goed organiseert. Daar is geen Bijbels handboek voor. Daarom is bidden om wijsheid ook zo belangrijk. Dat ik dat zelf doe, maar dat ook anderen dat voor mij doen. Ik ervaar het dan ook als heel fijn als er in de kerk voor overheden gebeden wordt.  

Wat ook een uitdaging is, is hoe we als christen sociaal zijn, maar ook de financiën goed op orde houden. Voor mij is rentmeesterschap zorgdragen voor alles wat je achterlaat, dus ook de financiën. Dat betekent soms moeilijke keuzes maken. Gelukkig lukt het tot op heden om én een sociaal beleid te voeren én de kwaliteit van zorg hoog te houden én financieel gezond te zijn.  

Elke woensdag komt onze hulp-in-huis. Ze is fantastisch en we kunnen niet zonder haar! Als ik thuiskom, is het huis aan kant en de was gedaan. Ik leg vanavond de oudste op bed. Ze leest en zingt graag, dus voor het slapengaan lezen we nog een verhaal en zingen we verschillende liedjes. En we bidden. Ik geef een dikke kus, vertel dat ik van haar hou en ga weer naar beneden. ’s Avonds fiets ik nog even naar mijn ouders. Zij wonen dichtbij en mijn moeder en ik houden allebei erg van spelletjes doen!  

Donderdag  
Deze ochtend staan er verschillende digitale overleggen in de agenda. Ze volgen elkaar snel op. Gelukkig heb ik een deel van de middag vrij gepland. ’s Avonds staat er een commissievergadering op het programma, dan bespreken de commissie- en raadsleden de besluiten die voorbereid zijn door het college. Ze stellen vragen, dus de vergadering vraagt altijd een goede voorbereiding. Ik lees de vergaderstukken nogmaals door, maak wat aantekeningen, zoek wat laatste dingen uit en schrijf alvast een paar kernwoorden op die ik belangrijk vind om te noemen in de vergadering. 

Mijn moeder heeft het eten voor die avond in huis gehaald, dus dat scheelt tijd met boodschappen doen. De vergadering begint om half 8 en aangezien mijn man er niet is, staat kwart over zeven de oppas op de stoep. De jongste ligt dan net in bed en de oudste is klaar om te gaan. Het is een lange zit: pas om elf uur sluit de voorzitter de vergadering af.  

Vrijdag  
Op vrijdag staan er zo min mogelijk afspraken in de agenda, zodat ik voldoende tijd heb om de volgende week voor te bereiden. Ik bereid het portefeuillehoudersoverleg van maandag voor, de collegevergadering van dinsdag en beantwoord zoveel mogelijk mails. ’s Middags staat nog een uur gepland met een collega-wethouder uit het midden van het land. Iemand met veel ervaring van wie ik kan leren. Ik vind het fijn om elke maand samen te spreken. We praten over inhoudelijke onderwerpen, maar bespreken ook waar ik enthousiast van word en wat ik lastig vind.  

Vrijdagmiddag ben ik altijd vroeg thuis en de weekenden zijn over het algemeen rustig. We brengen veel tijd met de kinderen door en bezoeken familie en vrienden. Zondag gaan we naar de kerk en laden we weer op voor een nieuwe week!