Stapeldiner 

Tekst Babeth van der Werf-de Jongste /foto’s Anne-Co Simonse-Lucas en Marike Rentier

Samen eten voor het goede doel

Weleens gehoord van een stapeldiner? Nee? In Hervormd IJsselmuiden-Grafhorst kennen ze het wel! Inmiddels is het een jaarlijkse traditie: op een vrijdagavond in juni of september trekken gemeenteleden in groepjes van huis naar huis, om in elke woning te genieten van een ander deel van hun diner. Voor deelname aan het diner betaalt iedereen een bedrag, dat wordt bestemd voor een goed doel. 

‘Een prachtig initiatief, dat heel verbindend werkt. Ik vind het leuk om op deze manier nieuwe mensen uit mijn eigen gemeente te leren kennen,’ vertelt één van de deelnemers. ‘Deelnemen kan door je aan te melden als eter of als kok. Zelf ben ik tot nu toe eigenlijk steeds eter geweest, omdat ik niet zo van koken houd. Ik vind het wel gezellig om met een groep mensen te eten en te horen wat hen bezighoudt in het dagelijks leven.’

Op de avond van het stapeldiner verzamelen de eters zich op een centrale plek in het dorp. Op dat moment weten zij nog niet met wie ze straks samen gaan dineren. De groepen worden namelijk pas op dat moment bekend gemaakt. De organisatoren proberen zoveel mogelijk verschillende mensen bij elkaar in een groep te zetten, zodat gemeenteleden die elkaar niet of minder goed kennen, de gelegenheid krijgen om met elkaar kennis te maken.

Nadat de groepen bekend zijn gemaakt, krijgt iedere groep een rebus. De eerste uitdaging is die met elkaar op te lossen, de uitkomst geeft namelijk het adres aan waar de eerste gang gegeten wordt. Is de rebus opgelost, dan vertrekken de groepen naar het eerste adres, waar ze hun voorgerecht geserveerd krijgen. Na het verorberen van het voorgerecht, krijgen de groepjes opnieuw een rebus, waarvan de oplossing naar een volgend adres leidt. Daar kunnen ze genieten van een hoofdgerecht. Ten slotte wordt ook het nagerecht op een ander adres genuttigd. Een gemeentelid vertelt: ‘Vooral de laatste gang loopt vaak uit. Meestal is het dan zo gezellig dat mensen nog een tijdje blijven plakken nadat ze het toetje ophebben. Juist dan heb je de mooiste gesprekken met elkaar, dat is waardevol.’

Ook alle koks van het stapeldiner zijn gemeenteleden. Zij stellen elk hun huis open voor een, twee of drie groepjes gemeenteleden en serveren één of meerdere gangen. Koken doet iedereen op eigen kosten. Op deze manier blijft er zoveel mogelijk geld over voor het goede doel. ‘Ik vind het een mooie manier om als gemeenteleden zo samen bezig te zijn. We leren elkaar beter kennen, dat is goed voor de onderlinge verbinding. Daarnaast dragen we ook nog bij aan een goed doel, hoe mooi is dat?’ vertelt een van de deelnemers enthousiast. ‘Vorig jaar hebben we geld ingezameld voor Lighthouse Ministry en stichting ElizaYo. Prachtig om op die manier een steentje bij te dragen aan hulp voor mensen die het zoveel minder hebben dan wij.’