Dicht bij mensen

Tekst: Marja de Kruijf-Ros 

Enkele jaren geleden maakte Eline Nieuwland uit Dordrecht de overstap van de landelijke politiek naar de plaatselijke. Een keuze die je niet zomaar zou verwachten, en die ze zelf ook helemaal niet aan zag komen.  

Hoe ben je in de politiek terechtgekomen?
‘Na mijn studie economie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam lagen de banen niet voor het oprapen. Ik had een baan gevonden, maar ik was er niet super-enthousiast over. Vrienden vroegen of de functie van financieel beleidswerker bij de Tweede Kamerfractie van de SGP niet iets voor mij was. Ze hadden de advertentie voor deze vacature gezien en vonden het bij me passen. In het weekend kwam ik bij mijn ouders, die me ook vroegen: ‘Is dat niet iets voor jou?’ Zo ben ik erover gaan nadenken en heb ik gesolliciteerd. Na ruim vijf jaar heb ik de overstap gemaakt naar het ministerie van Financiën. Twee jaar later vroeg de Dordtse kiesvereniging van de SGP of ik mij beschikbaar wilde stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen. Dat was een verrassing voor me; ik wist niet dat ze vrouwen op de lijst wilden zetten. Zelf ben ik altijd een voorstander geweest van meer vrouwen in de politiek. Ik heb erover nagedacht, en kon deze kans niet naast me neerleggen. Na verloop van tijd bleek het niet te combineren met de baan die ik had, en heb ik mijn functie bij het ministerie van Financiën opgegeven.’ 

Waarschijnlijk zijn het twee functies die allebei veel tijd van je vragen?
‘Inderdaad. De gemeenteraad is veel avondwerk. Vaak ging ik, na een dag werken op het ministerie, door naar een vergadering van de gemeenteraad. Tijdens mijn zwangerschap heb ik goed nagedacht. Zolang alles goed gaat, is dit werk te combineren. Maar als je kind ziek is, of de gastouder kan een dag niet, dan lukt het niet om beide banen goed uit te voeren. Ik doe liever één ding goed, dan twee dingen half.’  

Wat drijft je om in de politiek werkzaam te zijn?
‘Naast dat ik het belangrijk vind dat er meer vrouwen in de politiek komen, is het voor mij echt een eer dat ik volksvertegenwoordiger mag zijn. Ik zie het als een missie om het goede voor ‘mijn’ stad te mogen doen. Het grootste verschil met de landelijke politiek is dat je, soms echt letterlijk, dichter bij mensen komt. Als ik nu door Dordrecht fiets, kijk ik met andere ogen. Zie ik dat een weg al een poos is opgebroken, dan doe ik daar navraag naar bij de wethouder.’

Wat wil je graag bereiken?
‘Wat ik belangrijk vind, is dat ik mag bijdragen aan de juiste ontwikkeling van de stad. Ik zie bijvoorbeeld dat er in Dordrecht ingezet wordt op kansarmen, zodat zij een betere kans krijgen. Als je daarin iets kunt bereiken, is dat winst voor de hele stad. Qua portefeuilles zit ik vrij breed: ik hou me bezig met financiën, wat niet gek is gezien mijn achtergrond, maar ook met duurzaamheid en het sociale domein.’  

Wat is voor jou het eigene van christelijke politiek?
‘Een poosje geleden mocht ik voor de jongeren uit onze kerk een avond verzorgen over christen-zijn in de politiek. Daar heb ik benadrukt hoe belangrijk het is dat we christelijke politici hebben, ook in de gemeenteraad. Veel mensen denken dat het lokaal minder belangrijk is, maar er zijn diverse thema’s waarbij het echt verschil maakt. Zondagsopenstelling is zo’n thema, maar ook hoeveel geld je als gemeente uitgeeft aan het binnenhalen van een topsportevenement. Zet je gemeente in op samenwerking met lokale vrijwilligersorganisaties, zoals vanuit de Dordtse kerken nu gebeurt? Wil je wel of geen ruimte voor persoonsgebonden budget? In onze achterban wordt dat veel gebruikt, zodat mensen identiteitsgebonden zorg kunnen inkopen. Zomaar een paar voorbeelden waarbij het uitmaakt dat je christenen binnen de (lokale) politiek hebt. Daarnaast vind ik het ook heel belangrijk dat je voor sommige mensen de enige christen bent die ze van dichtbij kennen. Daarom willen we als fractie ook harmonie uitstralen en betrouwbaar zijn. Je bent meer dan ‘zomaar’ een raadsfractie, je bent een christelijke fractie.’ 

Hoe belangrijk zijn de Europese verkiezingen?
‘Ook in Europa zijn ethische thema’s in het geding. Gezinsbeleid bijvoorbeeld: mag je nog een traditioneel gezin zijn van vader, moeder en kind(eren)? Wordt abortus straks aan andere landen opgelegd, als een soort exportproduct dat we promoten? Houdt Europa zich bezig met christenvervolging en antisemitismebestrijding? Als het over deze onderwerpen gaat, is het belangrijk dat we een christelijke vertegenwoordiger hebben. Deze keer is het extra belangrijk om te gaan stemmen. Voor het eerst is er geen lijstverbinding tussen de ChristenUnie en de SGP. Beide partijen zullen moeite moeten doen om hun zetel te behouden. Het losgaan van elkaar kan er zelfs toe leiden dat ze beide hun zetel verliezen. Hoewel dat niet nodig is. Als iedereen die landelijk ChristenUnie of SGP stemt, ook op 6 juni zijn/haar stem uitbrengt op zijn/haar kandidaat van het Europees Parlement, dan lukt het met gemak om de zetels te behouden. Bij de laatste Europese verkiezingen kregen ChristenUnie en SGP ruim 100.000 stemmen minder dan bij de landelijke verkiezingen. Zoveel mensen kwamen niet opdagen of stemden op een andere partij. Er valt dus nog veel winst te behalen.’ 

Wat is het mooiste wat je als politica hebt meegemaakt?
‘Het is moeilijk om hier een keuze in te maken, want je maakt veel bijzondere dingen mee. Het meest speciale moment vind ik de beëdiging, waarbij ik de eed aflegde: ‘Zo waarlijk helpe mij God almachtig.’ Je voelt op dat moment het gewicht van de taak die op je schouders ligt, en dat je die met Gods hulp zo goed mogelijk wilt uitvoeren.’