Jongeren snakken naar goede voorbeelden van ouderen

Tekst: Gertruud de Koeijer-Hoekman, voorzitter Vrouw tot Vrouw

“Die jonge meiden leven zo anders dan wij vroeger.” “Ze gaan zo makkelijk naar een andere gemeente, trouw kennen ze niet meer.” “Het moet van jongeren altijd anders.” Kloppen deze opmerkingen?

Op 31 mei kwamen een paar honderd jonge vrouwen samen in de kapel van het Hoornbeeck College in Amersfoort. Een hoogtepunt voor Vrouw tot Vrouw! Als landelijke organisatie bieden we vrouwen van alle leeftijden Bijbelse toerusting. Deze keer met een event speciaal georganiseerd voor en door twintigers en dertigers. De op deze doelgroep afgestemde lezing van Hanna Jongejan-Kater en de muziek van Elin vielen enorm in de smaak. Zo ook de entourage, die net even anders was dan bij onze andere events.

Na afloop sprak ik nog even door met een aantal jonge vrouwen. Zij zeiden dingen die bij mij bleven hangen en de moeite waard zijn om (nog eens) te overdenken.

Als jonge(re) vrouw studeer je, werk je, zoek je een weg door het leven, alleen of samen met anderen. Het ademen in een seculiere omgeving is spannend en intensief, evenals het maken van keuzes die ingaan tegen de heersende mening. Een van de vrouwen gaf aan dat ze graag even binnenwipt bij haar opa en oma, die in de buurt van haar school wonen: „Even horen wat ze te zeggen hebben (…). Dat zou ik in de gemeente ook zo waardevol vinden, contact met een oudere.”

Een andere vrouw gaf aan dat „even gereset worden op zo’n avond” van grote waarde is omdat ze als jonge moeder altijd „aan staat”. Weer iemand anders benoemde het belang van grenzen op het gebied van seksualiteit. Alle vrouwen die ik sprak, waren betrokken en verlangend naar Bijbelse handvatten voor hun reis door het leven.

Als voorzitter van Vrouw tot Vrouw ontmoet ik vrouwen van alle leeftijden. Dat is boeiend. Wat leer ik veel van vrouwen die gevormd zijn door het leven! Ik denk dan bijvoorbeeld aan het gesprek met een oude weduwe die naast haar man ook haar dochtertje verloor. Haar leven is gestempeld door deze verliezen, maar ze hebben haar leven ook verrijkt en haar geloof verdiept. Ze eindigde het gesprek met: „Het beste ligt voor me, daar zie ik naar uit.”

Ik hoor tegelijk ook andere geluiden, zoals: „Die jonge meiden leven zo anders dan wij vroeger.” Of: „Ze gaan zo makkelijk naar een andere gemeente; trouw kennen ze niet meer.” Of, als het over een vrouwenkring gaat: „Het moet altijd anders dan vroeger. Zoals wij het deden, ging het toch ook goed?” En: „Over seksualiteit praat je niet op een kring, dan blijven de oudere vrouwen echt thuis.”

Het komt er soms een beetje zuur uit. Op een manier die lijkt te zeggen dat vroeger alles beter was en dat jonge vrouwen tegenwoordig maar moderne types zijn die alles beter weten, per se alles anders willen en zo nodig over alles moeten praten. Is dat echt zo?

Natuurlijk zijn toerustingsbijeenkomsten voor twintigers en dertigers belangrijk. Toch denk ik dat we de plank misslaan als we jong en oud niet met elkaar in contact brengen binnen de gemeente. De (geloofs)basis wordt allereerst gelegd in de geloofsopvoeding, die, als het goed is, elke christelijke ouder serieus neemt. Dat wil God zegenen! Tegelijk is er de christelijke gemeente, die om jonge mensen heen staat, belangstelling toont voor hun leefwereld, voor én met hen bidt. Gebeurt dat binnen gemeenten of worden twintigers en dertigers toch vaak bekeken als mensen die vooral andere vormen willen en daardoor een beetje bedreigend zijn?

Paulus geeft in zijn pastorale brief aan Titus herderlijke aanwijzingen voor het leven in de gemeente. Hij roept de oudere vrouwen op om geen kwaadsprekers te zijn maar leraressen van het goede, opdat ze de jongere vrouwen leren verstandig te zijn… Ook oudere mannen worden opgeroepen een voorbeeld te zijn. Als dat functioneert, is de gemeente een veilige plek voor jonge mensen.

Het is goed om je als kerkenraad te bezinnen op hoe je jong en oud bij elkaar brengt, met een geestelijk mentorschap misschien, om van ouderen te leren en samen te bidden. Vergeet daarbij niet dat ouderen ook van jonge mensen kunnen leren. Van hun enthousiasme, maar ook van de kritische blik waarmee ze ingesleten ongerechtigheden opmerken, die zijn ontstaan uit onwetendheid of omdat we ons geweten susten. Zoek het gesprek rond de open Bijbel. Dat is gemeente-zijn tot eer van God.