Tekst: Anne Kranenburg-Grisnich

Margot van Spronsen (19) en Anne Verwers (22) waren een week voor Dabar in Rotterdam Crooswijk. Dabarwerk gaat uit van de IZB. Ze sliepen in de kerk, deden vooral heel veel waterspellen omdat het zo warm was en ze maakten met de kinderen een katapult als knutselwerkje bij het verhaal van David en Goliath. Door dit alles laten ze liefde van God zien aan de kinderen en andere inwoners van Crooswijk.

Anne: ‘Het gaat om het bekendmaken van het evangelie in de wereld. Dabar betekent woord en daad. Je wilt de liefde van God ook graag delen in woord en daad.’

Er is verschil tussen Dabar-weken in de stad en op de camping. Margot: ‘Op de camping heb je een vol programma en ben je de hele dag bezig. In de stad is dat iets anders. Je hebt een ochtend- en een middagprogramma voor kinderen. Wij zaten in wijkgebouw De Bron en sliepen in de Samaritaan, een kerk in Rotterdam.

Margot: ‘Voor mij was het de eerste keer dat ik dit deed. Ik had een heel lange vakantie en wilde graag mijn tijd goed besteden. Ik vind het mooi om iets voor een ander te doen en dit was gewoon ontzettend waardevol. De kinderen waren heel blij en het gaf echt voldoening. Anne beaamt dit. ‘Ik ben heel dankbaar dat ik Jezus heb leren kennen en ik wil dat graag delen met andere mensen. Ik woon zelf in Rotterdam en vind het mooi om op deze manier iets voor de stad te betekenen. Kinderen die misschien niet op vakantie kunnen, kun je nu toch een leuke vakantieweek geven. Verder vind ik het gaaf om samen met de wijkbewoners deze week te beleven, met veel verschillende soorten mensen.’

Anne: ‘De week had een thema: David. De Bijbelverhalen die we vertelden en liedjes die we zongen hadden daarmee te maken. Verder maakten we een knutselwerkje met de kinderen. ’s Middags lunchten we met ze en daarna deden we dan nog een spel.’ Margot: ‘Doordat het zo warm was veranderden we het programma wel soms, omdat we zoveel mogelijk buiten wilden zijn. In de avonden hebben we ook dingen voor de andere wijkbewoners georganiseerd, zoals een barbecue, een pannenkoekenfeest en een tieneravond.’

Margot: ‘Voor mij is dat wel echt de dankbaarheid van de kinderen. Het was heel waardevol om deze kinderen, die vaak niet op vakantie kunnen, toch een mooie vakantieherinnering te kunnen geven. Anne: ‘Voor mij sprong de tieneravond er wel echt uit. Het enthousiasme van de tieners was heel leuk om te zien, en ze bleven daarna ook nog om te helpen met opruimen!’

Anne en Margot zijn het erover eens. ‘Omdat je in die week niet met aanmeldingen of iets werkt, weet je niet hoeveel mensen er komen en of er überhaupt wel iemand komt. Elke dag hebben we daarvoor gebeden, en iedere dag kwamen er kinderen, aan het einde van de week zelfs heel veel! Je ziet in zo’n week echt hoe God je hoort en voor je zorgt. Het vergroot je vertrouwen in God.’

Margot en Anne raden andere jongeren sterk aan om ook een week actief te zijn voor Dabar. ‘Het is heel mooi om iets voor andere mensen te betekenen en praktisch je geloof uit te dragen. In de stad kom je ook in aanraking met andere culturen, wat goed is voor je ontwikkeling. Je wordt goed voorbereid en toegerust, onder andere door een ontmoetingsweekend. Ook word je ondersteund door de kerk, de buurtpastor en de kinderwerker. Daarnaast is het natuurlijk heel gezellig om samen met leeftijdsgenoten in een team een gave week neer te zetten. Het is gewoon een heel waardevolle ervaring!’