Drugs. Geweld. Bananen. De eerste drie associaties die de gemiddelde Nederlander heeft als het gaat over Colombia. De verhalen over ontvoeringen en bendegeweld zijn zo ongeveer de enige dingen die vanuit Colombia doordringen naar Nederland. Het helpt ook al niet mee dat het land verschenen is op de ranglijst christenvervolging. Veel mensen vragen me dan ook: is het wel veilig daar? 

Deze vraag heeft meerdere antwoorden. Colombia heeft een roerige geschiedenis, en inderdaad, het is niet het veiligste land ter wereld. Toch heb ik me nog niet vaak onveilig gevoeld. Natuurlijk, niet alle straten zijn kosher, en ik waag me in het donker liever niet op straat. Maar zeker tijdens mijn rondreis kwam ik erachter dat Colombia ook een heel andere kant heeft: behulpzame en gastvrije mensen, mensen die voor je zorgen en je een heel veilig gevoel geven. Jonge Colombianen die hard werken om de associatie van hun land te verbeteren. Het verleden is verleden, ze kijken liever naar de toekomst. 

Bij iedereen die bezorgd naar mijn veiligheid vraagt, denk ik eigenlijk direct aan de kinderen hier. Welke invloed heeft het op je leven om in een land op te groeien waar veiligheid niet vanzelfsprekend is? Als je pech hebt met de wijk waarin je woont, moet je de lokale drugsbaas gehoorzamen. Of je wordt op je tiende ingezet als beginnend crimineeltje. En daar is PREA voor, het kinderproject waar ik werk. Door opvang voor de kinderen te regelen, houden we ze in elk geval van de straat. We bieden ze een veilige plek waar ze op kunnen groeien zonder die eerste twee Nederlandse associaties: drugs en geweld. De kinderen krijgen onderwijs en goed eten. En natuurlijk focussen we op alle mooie dingen die Colombia te bieden heeft: woestijn, hagelwitte stranden, regenwoud, bergen, koffie, chocola en – nou ja, vooruit – bananen. 

Een kinderopvang in het centrum van Bogotá. Een stuk of 50 kinderen uit de sloppenwijken van deze Colombiaanse stad. Een idealistische Nederlandse twintiger die een jaar in Colombia woont omdat ze zich in het hoofd gehaald heeft dat dit voor haar de plek is om goed te doen. De cocktail waaruit mijn leven bestaat, dit jaar. Elise Verschuure geeft een inkijkje haar leven als zendingswerker – in dat wat goed gaat en ook dat wat minder goed gaat. In de dingen die ze leert en de dingen die ze nodig af moet leren.