Tekst: Hannah Neele
Foto’s: Tot Heil Des Volks

Denk je aan kerst, dan denk je aan muziek. Uitvoeringen in concertzalen, samenzangavonden in grote kerken, het kinderkoor op tweede kerstdag en … de jaarlijkse kerstviering van Tot Heil des Volks. Al zo’n 170 keer vierde de Amsterdamse stichting dit heilsfeit in een kerk in onze hoofdstad. Een feest voor de achterban én voor de meest kwetsbaren voor wie de stichting in 1855 is opgericht.

THDV is een van de oudste christelijke stichtingen. Oprichter ds. Jan de Liefde liep eens een blokje om met een vriend. Laten we eens een kijkje nemen in de wijk naast onze eigen wijk, moeten ze gedacht hebben. De wijk die we nu de Jordaan noemen, was in de 19e eeuw een sloppenwijk. Er was veel armoede, er waren grote gezinnen en kleine huizen. En het riool? Dat was nog open.

Ronald Koops

Dominee De Liefde schrok. De nood die hij zag was hoog en dat liet hem niet koud. Ronald Koops, storyteller bij Tot Heil des Volks: ‘Het verhaal gaat dat de dominee met een brood in de ene hand en een Bijbel in de andere hand de straat op ging om Bijbelstudieavonden te organiseren. Mensen hebben geestelijk voedsel nodig, maar niet voordat hun lichamelijke honger gestild is.’

THDV heeft nog steeds diezelfde missie: vanuit het christelijk geloof proberen de medewerkers de liefde van Jezus zichtbaar te maken in de donkerste hoeken van onze samenleving. Koops: ‘We richten ons op verslaafden, daklozen, prostituees en kinderen in armoede. ‘Zie Jezus, leef vrij’ is de kernzin. In onze opvanglocaties is iedereen welkom.’

Het thema van deze uitgave is muziek. Dat speelt vast een belangrijke rol tijdens de viering.
‘Absoluut! Er was altijd vooral samenzang rondom het orgel, maar de laatste jaren is het een mix van modernere muziek en traditionelere gezangen. Ook de Psalmen spelen een belangrijke rol. Dat Bijbelboek is echt een inspiratiebron. De dichters schrijven over de rauwheid van het leven, maar kennen ook hoop. Neem bijvoorbeeld Psalm 13. Deze psalm bestaat uit veel grote vragen, maar het einde is één groot uitroepteken. Daarom: Poets de vragen die je hebt niet weg, laat ze staan. Doe als Maria en zit maar gewoon aan de voeten van de Heere Jezus. We werken veel onder prostituees op de Wallen, daar is veel duisternis. Toch zien we de kracht van het geloof. Vrouwen krijgen letterlijk een nieuw leven als ze tot geloof komen in de Heere God.’

Je vertelde net al over Het Fort. In welke behoefte voorziet dat?
‘Het Fort startte in Amsterdam-Noord, maar inmiddels hebben we meerdere locaties verspreid over het land. We bieden lange-termijn-hulp aan kinderen uit groep 5, 6 en 7 die het thuis pittig hebben. We willen een soort tweede thuis voor hen zijn. Als ze hier komen, hebben we aandacht voor hen, krijgen ze gezonde voeding en hebben we aandacht voor sociale ontwikkeling. Sommige kinderen eten bij Het Fort extra fruit of rijstwafels, want ‘dan eet ik vanavond wat minder en heeft mama wat meer’. We zien de kinderen niet als arm of zielig, maar we vinden hen veerkrachtig, waardevol en bijzonder. Zo proberen we hen te laten groeien in eigenwaarde.’

Je ontmoet veel kwetsbare mensen. Wat is een verhaal dat je heeft geraakt?
Een aantal jaar geleden portretteerde ik voor een podcast een gezin dat in armoede leeft. Ze waren bedrogen door de kerk, een kleine charismatische gemeenschap. De ouders waren arbeidsongeschikt en de kerk zou hen kunnen helpen door toeslagen aan te vragen. Dat gebeurde ook, maar het geld werd op de rekening van de predikant uitbetaald. Het gevolg? Een schuld van €60.000,-. Je zou denken: dit gezin zegt het geloof vaarwel, maar niets was minder waar. Dit kunnen we God niet toeschrijven want dit is gedaan door mensen, zeiden ze. Er was geen enkele wrok. ‘Mijn gezin is mijn rijkdom’, zei de vader. De dag dat ik hen bezocht, hadden ze bij de voedselbank een doos chocolaatjes gekregen. Toen ik wegging, gaven ze de doos aan mij. Ze hadden niks en toch wilden ze delen. ‘Ik weet dat God voor mij zorgt, daarom ben ik niet bang en daarom staat mijn deur altijd open. Er zijn altijd mensen die het nog moeilijker hebben dan ik,’ zei de moeder. Dat maakt je stil.’

Reageren? Stuur een mail naar reacties@vrouwtotvrouw.nl