Door: Mariëlle Pelle – redactielid Vrouw tot Vrouw online

‘Ik voel me ieder jaar op 8 maart ongemakkelijk en denk: daar gaan we weer. Hier vinden ze Internationale Vrouwendag heel belangrijk, het is een nationale feestdag. Als vrouw krijg je cadeautjes op je werk, op school maken de kinderen een cadeautje voor hun moeder. Op deze dag wordt de vrouw gewaardeerd in de brede zin van het woord: als oma, moeder, werkneemster. Mannen regelen van alles deze dag. Ze kopen taart en houden een toespraak. Ik, als westerling, voel me elk jaar ongemakkelijk en besef dat sommige zaken in een andere cultuur nooit wennen.’

Corina is in 2013 als alleenstaande jonge vrouw uitgezonden naar Bergland*. Sinds afgelopen jaar is ze getrouwd en woont ze samen met haar man in Bergland. In haar werk als vertaal-adviseur heeft ze Internationale Vrouwendag afgelopen jaren binnen verschillende landen meegemaakt. ‘De Berglandse cultuur ligt dichterbij de Joodse/Bijbelse cultuur. De rol van de vrouw is hier anders.’

Sinds 1910 staat de Internationale Vrouwendag op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld. Met een simpel voorbeeld maakt Corina het verschil duidelijk, hoe vrouwendag in andere culturen van groot belang is. ‘In Rusland woonde ik bij een oude vrouw. Toen ik niet meer bij haar inwoonde, ging ik op 8 maart wel bij haar langs en bracht ik een bloemetje. Dit was zo’n groot gebaar voor haar. In veel ex-Sovjet landen is het een nationale feestdag. Iedereen is vrij, maar daarbij moet ik wel zeggen, dat men geen Moederdag kent, zoals wij in Nederland dat in mei vieren.’

In Bergland, waar Corina inmiddels al verschillende jaren woont, is de vrouw volgens de wet gelijk aan de man. ‘Ze mogen werken, hebben kiesrecht, maar toch is er in onze ogen nog veel te winnen, vooral op het gebied van mensenrechten. Vrouwen zien dit zelf ook. Lokale vrouwen ervaren dat ze niet altijd serieus genomen worden.’ Corina maakt het duidelijk met een voorbeeld vanuit de samenleving. ‘Als schoondochter heb je niets te zeggen, je schoonmoeder bepaalt alles, ook de opvoeding. Trouwen is traditioneel inwonen bij mans zijde en zijn moeder blijft belangrijk en bepalend. Ook rondom de opvoeding van de kinderen.’

Corina is werkzaam voor de vertaling van Het Woord in Bergland. Regelmatig reist ze naar het Kisungebied*. In Kisundorp* ,bij de plaatselijke bevolking, heeft ze na alle jaren haar plaats gevonden en hebben de vrouwen haar geleerd wat gastvrijheid is, maar Corina leerde ook om met andere ogen te kijken. ‘De positie van de vrouw in Kisundorp is weer anders dan in Bergland. Je ziet geen vrouwen op straat. Mannen doen de boodschappen bij de bazaar. Ze brengen hun vrouwen als ze ergens naar toe moeten en wachten daar tot ze klaar zijn. Wij denken: wat betuttelend, maar een andere cultuur moet je met andere ogen zien. Zij zien het als zorg voor hun vrouw. Juist de vrouw overlaten aan zichzelf is niet respectvol. Je ziet dit ook terug bij begroetingen in de islamitische cultuur. In de algemene omgangsvormen neemt de vrouw het initiatief tot een hand geven. Wij denken vanuit Nederlandse normen en vinden het respectloos dat een man geen hand geeft, maar ze laten dit bij de vrouw. Dit is een uiting van respect.’

‘Rondom het onderwerp van Internationale Vrouwendag leer ik veel van de vrouwen die ik in verschillende landen ontmoet. Ik leer veel van de eerste generatie christenvrouwen, die uit de Islam komen en hier in Bergland en het Kisungebied wonen. Zij zoeken hoe ze als christenvrouw vorm geven aan huwelijk en geloofsopvoeding. Er zijn geen scholen en seminars op dit gebied, maar ze zijn hier wel actief mee bezig. Dat is een enorme zoektocht voor deze vrouwen.’ Corina kijkt me aan en zegt: ‘Wij zijn als vrouwen in Nederland heel bevoorrecht.’

‘Ik was heel lang vreemd, omdat ik alleen was, een westerling en niet getrouwd. Het is voor hen raar dat je als familie je dochter alleen weg laat gaan. Dat is in Bergland niet denkbaar, tenzij je broer meegaat. Maar dan mag ik delen: ik ben hier omdat God me geroepen heeft. Hij zal voor me zorgen. Dan ontdek ik samen met de vrouwen, die ik hier mag ontmoeten, mee mag samenwerken en samenleven, dat er voor ons allen een plaats is waar je God mag dienen.’

* In verband met veiligheidsmaatregelen rondom het werk van Corina zijn de land- en plaatsnamen gefingeerd.