Door: Wijnanda Hogendoorn

‘Moet je horen! We hadden vandaag gym, weet je wel, van baardaap. Nou, en toen zag ik Jotham rennen. Maar die is sloom, joh! Ik ga hem nooit kiezen in mijn groepje.’ ‘Oh, maar dat is de broer van Boaz, die kan ook al niet rennen. Zit in de familie.’

Terwijl de borden leeg gegeten worden, vult de tafel zich met verhalen. Met een glimlach hoor je aan wat de kinderen vandaag allemaal meegemaakt hebben. Fijn dat ze hun ervaringen met elkaar delen en zo met elkaar meeleven. De grappige gebeurtenissen maken de maaltijd nóg gezelliger. Maar ineens betrekt je gezicht. Je beseft – tussen al het gelach door – dat het onderwerp ineens niet meer zo gezellig is. Vindt de persoon over wie het nu gaat het ook zo fijn dat er zo over hem gepraat wordt?

Wat is de reden waarom we zo makkelijk anderen zwartmaken? Is dat omdat we onzeker zijn over onszelf en daarom liever over een ander praten? Of vinden we het fijn om iets over een ander te weten en door te vertellen, als teken van macht? Waarom is zwijgen niet onze tweede natuur?

Hoe ga jij met roddel om? Welke woorden horen jouw kinderen uit jouw mond? Zijn jouw woorden altijd positief? Je weet maar al te goed dat Jakobus gelijk heeft (Jak. 3:9). Met dezelfde mond loof je God, maar vervloek je ook mensen die naar Gods beeld gemaakt zijn.

Je probeert een draai aan het gesprek te geven en de kinderen te laten beseffen wat er nu gebeurt. ‘Hoe zou Jotham het vinden als hij hoort dat jullie zo over hem praten? Bovendien, zouden jullie het fijn vinden als hij zo over jullie sprak? God heeft ook hem gemaakt, hè? Als je zo over hem praat, doe je ook God verdriet!’

Er lijkt iets van een besef te komen, maar het valt niet mee. Ze zitten midden in hun verhaal, dat veranderen van onderwerp niet meevalt. ‘Weet je dat Jotham heel goed anderen kan helpen? Hij kan misschien niet hard rennen, maar ik weet dat hij vaak boodschappen doet voor zijn buurvrouw. Iedereen is toch ergens anders goed in, jullie ook!’. Je gebruikt de tip die iemand je ooit gaf – je bent het nooit vergeten. Waarom anderen kwaad doen – en doden (HC vraag 105) – met je woorden? Je kunt beter het zwarte veranderen in wit en God loven door goed te spreken over de mensen die Hij allemaal gemaakt heeft, ieder met zijn uiterlijk en kwaliteiten. Iedereen is uniek en waardevol. Jij en jouw kinderen ook.

Wijnanda Hogendoorn is moeder van vier opgroeiende kinderen en werkzaam in het onderwijs. Ze heeft veel ervaring met het maken/bedenken van werkvormen en verwerkingen rondom Bijbelgedeelten.